[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] Saint Bernard, çok büyük ve adeleli, İsviçre kökenli köpek ırkı.
Bernard halk arasında salyalarıyla ünlü olan ve halkın sevgisinin çoğunu Beethoven adlı filmle kazanmış olan bir köpek ırkıdır. Bu yüzden adı halk arasında bazen Beethoven olarak anılır.
Boyut ve ağırlık Saint Bernardlar dev köpekler olarak nitelendirilir. Erkeklerde ortalama boy 69 cm dişilerde ise 63 cm'dir. Kiloları 50 ile 81 kg arasında değişmektedir.
Tüy özellikleri Tüyleri kısadır. Tüyleri düz ve hafif dalgalı olabilir bunun dışında tüyleri parlak,sık ve yumuşaktır. Sahiplerine haftada birkaç kez fırçalanması önerilir. Traş ihtiyacı yoktur. Yıkamak gerektiğinde kuru şampuan uygulanmalıdır. Orta derecede tüy dökücü sınıfına girer. Saint Bernard beyaz, ten rengi, kızıl, siyah kombinasyonlarında kaplan desenli olur.
Irk özellikleri Kişilik olarak incelendiğinde St. Bernard uysal, nazik, arkadaş canlısı, sevgi dolu ve sabırlıdır. Saint Bernard yavaş hareket eden, sabırlı ve itaatkar bir köpektir. Tek kötü huyu çok salyalı olmasıdır. Arama köpeği, bekçi köpeği, iz sürücü ve kurtarma köpeği olarak kullanılır. Dev ırk olduğundan erken yaşta diğer insanlarla çok iyi sosyalleştirilmelidir. Eğitim de yine köpek henüz küçük ve kontrol edilebilir büyüklükte iken başlamalı ve tutarlı ve pozitif bir metod kullanılmalıdır. Yaşamaya uygun olduğu iklim soğuk iklim'dir. St. Bernard için en uygun yaşam alanı bahçeli evlerdir. Yatkın olduğu hastalıklar Wobbler sendromu, kalp rahatsızlıkları, deri problemleri, kalça displazisi, ektropion, entropion, distichiasis, mide dönmesi ve osteosarkom'dur. Yaşam süresi 8 ile 10 yıl arasında değişir.
Kökeni Çok eski bir ırktır. İspanya ve İsviçre arasındaki zorlu Alp geçidinde yolculara sığınak sağlamak amacıyla kurulan manastırda St Bernard de Menthon tarafından MS 980 yılında üretilmeye başlanmıştır. Tibetan mastifinden türemiştir ve bundan dolayı 1000 yılları civarında Romalılar'ca Alplere getirilen köpeklerden üretildiği düşünülmektedir. Muhtemelen keşişler köpeklerini Danua ve Pirene Dağ Köpekleri ile çiftleştirmişlerdir. Kurtarma köpeği olarak kullanımları ve popüleriteleri 17. yüzyıl'da başlamıştır. Saint Bernard manastır yakınlarında geçitte çığ ve kurtarma köpeği olarak kullanılmıştır. Bu köpekler kayıp ya da yaralı yolcuları bulur ve sıcaklık vermek için yüzlerini yalayıp yanlarına yatardı. Ardından guruptan bir köpek manastıra koşarak yardım getirirdi. Saint Bernard'ın koku alma yetisi o kadar güçlüdür ki metrelerce kar altındaki bir kişinin yerini tespit edebilir. Irk ayrıca fırtına ve çığ tehlikesini de önceden hissedebilmesiyle ünlüdür. Uzun tüylüler genelde tüyleri buz tuttuğundan iş köpeği olarak kullanılmaz.